Waar is het kussentje?
Ja hoor, eindelijk was het zover. 2 weken geleden maakte ik dit kussentje voor het achter fietszitje. Ik had nog een stuk zeil liggen dat ik gebruikt had voor het voorzitje en het leek me leuk om het achterzitje met hetzelfde te doen.
Omdat het op de naaimachine niet te doen was, heb ik het helemaal met de hand zitten naaien. Rot klus. Dunne naald gebruikt, want anders lukte het niet. Soms moest ik zo had drukken dat de naald zelfs een keer in mijn vinger is gekomen. De achterkant van de naald dan.
Maar, daar was ie dan eindelijk! Wat was ik blij met dit moois!
Tot zondag. Toen ik naar de kerk fietste, fietste ik nog trots met mijn mooie kussentje op het zitje.
Toen ik gister (woensdag) weer mijn fiets pakte, was het zitje kaal en zwart. Dan moet ik hem verloren zijn naar de kerk of iemand heeft hem er af gehaald. Als dat zo is, vind ik dat erg gemeen, maar hoop ik dat diegene er veel plezier van heeft. Grr.
Toen ik gister (woensdag) weer mijn fiets pakte, was het zitje kaal en zwart. Dan moet ik hem verloren zijn naar de kerk of iemand heeft hem er af gehaald. Als dat zo is, vind ik dat erg gemeen, maar hoop ik dat diegene er veel plezier van heeft. Grr.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten