En dan moet er ruimte komen. In september komt er een nieuwe baby bij en hebben we de babykamer dus weer nodig. Dus, Lieke moest een andere kamer. Wij zijn grote voorstander van meerdere kinderen op 1 kamer en aangezien ik dit pakhuisbed al een tijd in mijn hoofd had, hebben we besloten er een te kopen. Lieke slaapt nog wel in het ledikant, maar dat kan de pret niet drukken.
Wat een klus was het. Nadat Rudolf op zaterdag alle planken op had gehaald zijn we maar eens begonnen. We zijn een week lang alle avonden en vrije uurtjes bezig geweest, leenden de accuboormachine van mijn vader en kwamen nog wat ontbrekende latten tegen in het ontwerp. Maar toen mocht het er dan wel wezen! Het pakhuisbed!!!
Onderstaand nog wat foto's van het proces en de trotse eigenaar van het zelfgefabriceerde ei-bed, dat Rudolf op eerste paasdag maakte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten